بررسی وضعیت آمبولانس‌های مراکز فوریت‌های پزشکی شهرستان‌های مرزی استان کرمانشاه (گیلان غرب، قصر شیرین، سرپل ذهاب در سال 1387)

روش پژوهش: این مطالعه به صورت توصیفی – مقطعی در 6 ماهه دوم سال 1387 به منظور بررسی وضعیت آمبولانس‌های مراکز فوریت پزشکی سه شهرستان مرزی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه صورت گرفته است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از چک لیستهای معتبر وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ایران و پرسشنامه‌های کیفیتی ایزو 9002 در خصوص فوریت‌های پزشکی جمع آوری شده است. داده‌ها با مراجعه پژوهشگر به مراکز مربوطه و با استفاده از اسناد موجود، مشاهده و مصاحبه جمع‌آوری شده است. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد، از آمبولانس‌های مورد بررسی 30 درصد به طور کلی غیر فعال و غیر قابل استفاده و 50 درصد ان‌ها آماده به کار بودند. از نظر مشکلات فنی 85 درصد آمبولانس‌ها حداقل دارای یک مشکل بوده‌اند. داده‌های پژوهش وضعیت نظافت 80 درصد آمبولانس‌ها را مطلوب و 20 درصد را نامطلوب ارزیابی کرد. این سه مرکز فوریت‌ها که در نوار مرزی استان کرمانشاه قرار دارند، دارای یک دستگاه آمبولانس واحد سیار مراقبت‌های ویژه با مشکلات فنی بیش از 50 درصد می‌باشند، که این امر بحران بیماران قلبی ریوی در زمان بروز هر گونه حادثه‌ای را دو چندان می‌نماید. 10 درصد رانندگان ضمن عدم اطلاع از وضعیت آمبولانس خود نسبت به وضعیت لاستیک‌ها، بیمه بدنه، سرمایش، گرمایش اظهار نارضایتی کرده‌اند.